Ερωτας ( Σκεψεις του Ποδαριού της Ιωάννας Χρυσάκη )

 Οι άντρες ψάχνουν λένε τη βασίλισσά τους. Αυτό δηλαδή συνεπάγεται το ότι αποδέχονται τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας βασίλισσας :  Εγωισμό, κτητικότητα και απολυτότητα.

Να λείπουν τα παράπονα λοιπόν κατόπιν εορτής. 

Ο αγαπών παιδεύει λέει ο λαός μας.

Αγάπα τον άλλο όπως είναι. Αυτό είναι αγάπη. 

Στους δυο τρίτος δε χωρεί. 

Τα πολλά λόγια είναι φτώχια κλπ, κλπ.

Αυτά που ζητούν οι άνδρες από τις γυναίκες θα ήταν δίκαιο να τα πράττουν πρώτα οι ίδιοι.

Παραμένω παιδί.  Δεν σας καταλαβαίνω όλους  εσάς που μιλάτε για τον απόλυτο έρωτα και την αγάπη ' είμαι άνετος, άνετη λέει ο ένας, η άλλη δε πα να κοιτάει, να θαυμάζει κι.αλλού...φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Όταν είσαι ερωτευμένη/ος πραγματικά δεν σε ενδιαφέρει πώς είναι τι κάνουν άλλες γυναίκες ή άνδρες. Πώς ποζάρουν, τι φοράνε, που πάνε και τι κάνουν. Είσαι εκεί στο πρόσωπο που σ' ενδιαφέρει.  Πολυγαμικό ον ο άνδρας; μύθος. Ο Φρόυντ τον κατέρριψε. Το γνήσιο αρσενικό αυτό που ξέρει τι αξίζει και τι μετράει είναι μονογαμικό. Θαυμάζει και " βλέπει " μόνο τη γυναίκα της ζωής του, αν την νιώσει πρώτα έτσι και δεν ακούει κανέναν διεκδικεί και την κατακτά ολοσχερώς. 

Η γυναίκα πάλι, όταν ερωτευτεί αληθινά  είναι εκεί,  στον έναν. Κατά κανόνα φλερτ υπάρχουν, όμως για να πάει σε άλλον άνδρα σημαίνει ότι τελείωσε το προηγούμενο συναίσθημα ολοσχερώς.  Και μιλάμε για τις νορμάλ, συνηθισμένες σχέσεις όχι τις άλλες του τύπου " έχω το γονίδιο της απιστίας ", της ανασφάλειας για αυτοεπιβεβαίωση, του παλιμπαιδισμού, του Οιδιπόδειου συμπλέγματος, της οικονομικής αδυναμίας, νυμφομανίας, δεσμοφοβίας, αγοραφοβίας, μισανθρωπισμού κ.α .

Όταν ερωτεύομαι χαλιέμαι τρομερά να βλέπω άνδρες να " ανεβάζουν " κοιτώντας, επιβραβεύοντας θετικά απλά και μια φωτογραφία φίλης τους, διότι δεν πιστεύω σε αυτά του τύπου αγνή φιλία μεταξύ ανδρός και γυναικός. Έστω και για μια στιγμή ελλοχεύει πιθανόν από τη μία μόνο πλευρά, το ερωτικό στοιχείο. Η αμαρτία ξεκινάει απ' τη σκέψη. 

 Ας μην επαναλαμβάνομαι όμως. Θα θεωρηθεί κλισέ η άποψή μου όμως αυτή είναι και την έχω αποδείξει εμπράκτως πάμπολλες φορές.  

Ο έρωτας είναι απολυτος, κτητικός τα λοιπά είναι για να περνάμε ευχάριστα την ώρα να γεμίζει τα κενά της ανίας. 

Έρωτας στα χρόνια του Κορωναϊού τίτλος για βιβλίο ή ταινία..

Τι να κάνω δεν κάνω γούστο την υποτελή συμπεριφορά απ' την πλευρά μας, αναφέρομαι σε μας τις γυναίκες.  

Κοίτα όποια θες όμως αυτόματα μου δίνεις το δικαίωμα να κάνω το ίδιο. 

Ό,τι δίνεις παίρνεις στη ζωή. 

Στο ζήτημα της απιστίας μόνο θεωρώ, ότι αν και θα ήταν δίκαια μια ανταπόδοση πάραυτα, αν μου συνέβαινε θα επέλεγα τη φυγή, διότι σέβομαι εαυτόν, αφήνοντας το άπιστο πρόσωπο με την ή τις επιλογές του. 

Χάνει εμένα το σημαντικότερο όλων, οπότε η αντεκδίκηση είναι περιττή και σαφώς αμελητέα τιμωρία. 

Ως εκ τούτου, τα χλιαρά πάθη τα βαφτίζω λάθη.

Υ.Γ. : Έρωτας ξεν έρωτος, από απόσταση, χωρίς πάθος, αποστειρωμένος...μετά τα 80...και πάλι, αναλόγως τα άτομα. Καλημέρα σε όλους τους συγκρατούμενους.

Ζούμε μια νέα Κατοχή.  Απαγορεύεται η κοινωνική συναναστροφή ως πότε ; σιγά σιγά οι ψυχίατροι θα είναι οι μόνοι που θα θησαυρίζουν, οι μόνοι επωφελούμενοι από όλο αυτό.

Γεια σου σύμπαν!

Από το ανέκδοτο βιβλίο μου

" ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΔΑΡΙΟΥ, ΈΡΩΤΑΣ "

Ιωάννα Γ. Χρυσάκη