Ηλιοβασιλεμα της Ιωαννας Χρυσακη

 Ηλιοβασίλεμα

Μπορώ να σκοτώσω το υποσυνείδητό μου να μη σκέφτομαι ό,τι με πόνεσε.

Μπορώ να πηδήξω απ την άκρη του γκρεμού στη θάλασσα σαν λυπημένο ηλιοβασίλεμα.

Κι εσύ μετανιωμένος θα σκύψεις  να γευτείς το αλμυρό φιλί μου.

Φέρε γοργά μία συγγνώμη πριν κοπεί για πάντα το σχοινί που ακόμα κρατά 

του αβάσταχτου έρωτα την άγκυρα.

Αλμυρό το φιλί σαν δάκρυ που κυλάει από δυο μάτια θάλασσες,

και συ σαν πρώτος και στερνός θαλασσοπόρος, σαν πειρατής με λάφυρα γεμάτο τ αμπάρι της ψυχής σου 

απ τη δική μου θα γεμίσεις.

Το ηλιοβασίλεμα τότε θα γελάσει και βιαστικά το φεγγαρόφωτο θε να προυπαντήσει,

τα νέα να του πει κι εκείνο θα δακρύσει.

Ιωάννα Γ. Χρυσάκη