Κριτικό εντύπωμα της λογοτέχνιδος Ιωάννας Γ. Χρυσάκη για το βιβλίο " Ερωτευμένοι Σχιζοφρενείς ", του συγγραφέα, ποιητή, μουσικοσυνθέτη Σταμάτη Γαλάνη, Εκδόσεις KAKTOS

Κριτικό εντύπωμα της λογοτέχνιδος Ιωάννας Γ. Χρυσάκη για το βιβλίο του συγγραφέα, ποιητή, μουσικοσυνθέτη Σταμάτη Γαλάνη, 

"Ερωτευμένοι Σχιζοφρενείς ", Εκδόσεις ΚΑKTOS.

"Αυτός δεν ήταν ποτέ ο πόλεμός μου! ", τίτλος πεζογραφήματος : " ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ " σελ.27.

Διαβάζοντας σε μια πρώτη ματιά κι όχι διεξοδικά αφιερώνοντας περισσότερο χρόνο, όπως άρμοζε στο συγκεκριμένο βιβλίο, αντελήφθην με τη δική μου πάντα οπτική και κριτικό φίλτρο ότι ο αφηγητής συγγραφέας, χρονογράφος, ποιητής, μουσικοσυνθέτης Σταμάτης Γαλάνης με αυτή την ξεκάθαρη, ανατρεπτική πρόταση στην έναρξη ακόμη του περιεχομένου του βιβλίου του 

" ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΣ ", Εκδόσεις KAKTOS,  αποκαλύπτει τον πυρήνα της σκέψης του και την αφετηρία, το ορμητήριο της εσωτερικής του δημιουργικής ανάγκης για έκφραση, διατύπωση στο χαρτί, επικοινωνία των εσώψυχών του με μέσο τα φτερά του έρωτα, συνοδοιπόρο την αγαπημένη του που αναζητούσε και τελικά βρήκε στη ζωή του. Αποκαλύπτει για όσους βλέπουν με τα μάτια της ψυχής και έχουν το χάρισμα να αποστασιοποιούνται και λίγο απ' το δικό τους εγωιστικό μικρόκοσμο, αποκαλύπτει ότι ο Ίδιος δεν επέλεξε να γεννηθεί σε τούτη την ανελέητη μα συνάμα με παρήγορες παραστάσεις ζωή, όπως πχ. έξοχα μνημειώδη τοπία ανά τον κόσμο - φυσικά ή κατασκευασμένα από ανθρώπινο νου και χέρι- . Αποκαλύπτει ότι είναι ένας αμφιλεγόμενος αφηγητής του αιώνιου έρωτά του μέσα στο πέρασμα του αδυσώπητου χρόνου, που διακρίνω ότι ενδόμυχα θα ήθελε να καταργηθεί, όπως και κάθε τι αναίσχυντο, αναίσθητο, άσχημο, άδικο, άχρηστο, άθρησκο με την έννοια της έλλειψης του σεβασμού, του ελέους και της ποδοπάτησης της ανθρώπινης ελευθερίας κι αξιοπρέπειας κι όχι μόνο.  

Ενός Κόσμου ταξιδευτής και οδοιπόρος - άλλοτε πραγματικά, περιγράφοντας τόπους, μνημεία συμβολικά κρατών με πάντα πιστή σύντροφο την γυναίκα που τον αναγέννησε, ως άλλη μήτρα Άνοιξης, εξιλέωσης και ελπιδοφόρα ευαγγελία    ( χαρμόσυνη αγγελία ) για τη ζωή.

Δεν επέλεξε ο ίδιος αυτόν τον πόλεμο, εσωτερικό, ψυχοσυναισθηματικό, αλλά και υλιστικό. Όπως κανείς μας δεν γινόταν να επιλέξει τη γέννησή του εκ των προτέρων. Αυτό θα υπερέβαινε τα εσκαμμένα, God's territory, που λέμε.

Άνθρωπος ευαίσθητος,με σεβασμό στο συνάνθρωπο, στα παιδιά, στη Γνώση, το πνευματικό, καλλιτεχνικό και υλικό έργο της Ανθρωπότητας βιώνει και μας προσκαλεί να βιώσουμε παρέα το ταξίδι της ζωής ανεξάρτητα από τον τόπο, τη θρησκεία, τις αντιλήψεις μας, αν και ο ίδιος δεν αφήνει ποτέ το χέρι της αγαπημένης του γυναίκας, που άργησε αλλά σφράγισε τη ζωή του με απόλυτο έρωτα κι αγάπη.  Κι αν την έχανε κάπου στην πορεία, μαθημένος να την ψάχνει την έβρισκε πάλι. Συνέχισε μαζί της το ταξίδι την πήγε σε μέρη ζηλευτά, μα και σε μέρη που δεν κατάφερε να την πάει συνταξίδεψσν νοερά μέσα από τα βιβλία.  Το κοινό τους μυστικό ' η αγάπη για τη μάθηση, τις τέχνες, τη μουσική, την εγκαρτέρηση του ωραίου. Κι όταν ο Κόσμος μέσα από κακίες, εχθροπραξίες, πολέμους, όλεθρο, κλαυθμό κι οδυρμό σκοτείνιαζε, εκείνη του ψιθύριζε και του ψιθυρίζει είτε πραγματικά είτε νοερά, δεν έχει σημασία γιατί μια τέτοια αγάπη και σχέση ζωής την έχεις από πάντα από πριν στην Αναζήτηση, στην πορεία όταν την αποκτάς, πάντα μέσα σου πάντα δίπλα σου : "Θα τα καταφέρουμε ".

Εκείνη το κέντρο του Σύμπαντός του, τον στηρίζει, τον αγαπάει αγνά και τον περιγράφει παραστατικά στη σελ.55, στο αφηγηματικό ποίημα σε χρόνο πραγματικό και μη, με όψη χρονογραφήματος, ύφος λυρικό, με  μεταφορές και λιτή ρέουσα αβίαστα γλώσσα δημοτική, τον αποκαλεί φωτιά : "Μάτια μου είσαι φωτιά που λένε ολόκληρα βιβλία..." . Δηλώνει μια βαθιά ερωτευμένη γυναίκα που καίγεται για χάρη του Αγαπημένου της και το αντίστροφο όμως. Αν δεν το εισέπραττε εξίσου από το ιδανικό της ταίρι δεν θα κατάφερνε να τον αγαπήσει τόσο σαν θεό της. Ένα ταξίδι αέναο, μια αναζήτηση της ψυχής του συγγραφέα-ποιητή ( σημ. δεν συνηθίζω να χρησιμοποιώ τη λέξη ποιητής σαν ψωμοτύρι όμως όταν η ψυχή μου μου το λέει πάντα την ακούω ). Πριν από την Ύπαρξή του αναζητούσε, την Αιώνια Αγάπη. Τυχερός, τη βρήκε. Μαζί της οι εικόνες απέκτησαν μια απαράμιλλη ομορφιά και τα θαύματα του Κόσμου πολλαπλασιάστηκαν. Η κάθε στιγμή μέσω του έρωτα και της αγάπης των δύο συνταξιδευτών έχτισε τον δικό τους Παράδεισο.  Τον ζωγράφισαν μαζί ταξιδεύοντας, σε όλη τη διάρκεια της αφήγησης μέσω του πεζού λόγου, αποφθεγμάτων σοφών ανδρών, δοκιμιακού λόγου, της ποίησης ενώ παρεμβαίνει μαγικά η μουσική ' η μουσική συνθέτει την εικόνα ορχηστρικά, του ανυπότακτου Ντίλαν, του εσωστρεφή Επαναστάτη ποιητή Τζιμ Μόρισσον, την ροκ κιθάρα του εύθραυστου μαύρου αγγέλου, Τζίμι Χέντριξ ...

Η μουσική εξημερώνει τα ήθη γράφουν οι σοφοί.  

Αγάπη δίχως φρένα κόντρα στου Κόσμου τα 

" Πρόσεχε", τα " Πρέπει "..

Ερωτευμένοι Σχιζοφρενείς, άρα για πάντα νέοι κατά μία επιστημονική θεωρία, ως εκ τούτου κέρδισαν την υπέρτατη αξία του άφθαρτου Αισθήματος. Έχω την εικόνα τους μπροστά μου ζωντανή να πετούν αγκαλιασμένοι ροδοπέταλα πάνω απ' τον πύργο του Άιφελ ! Τη γέφυρα-μνημείο σύμβολο στην πόλη του έρωτα και του φωτός,  το Παρίσι.  Θαρρείς όλο το κοινό και ενίοτε νοερό οδοιπορικό τους, να  εξιστορούσε μια μοιραία ιστορία αγάπης ανά τους Αιώνες, σε διαφορετικό κάθε φορά τόπο και χρόνο.

"Να φύγουμε αδιόρθωτοι αετοί, του ουρανού οι χαρμόσυνοι προς τον επίλογο του νέου Κόσμου χαρωποί να πλεύσουμε. .". Απορρίπτει ο συγγραφέας τη νέα τάξη πραγμάτων και την ομογενοποίηση των πάντων.  Νιώθει ένας από τους αντιρρησίες του Ρολάντ Τζακάρντ (αφορά απόφθεγμα από το "Η Εξορία Μέσα μας ", 1975 ). Στο στίχο επιπρόσθετα του μεγάλου μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού περικλείεται όλη η απόγνωση, γλαφυρά δοσμένη για τα χρόνια που ζήσαμε, ζούμε κι έπονται : " Δυστυχής! Παρηγοριά μόνη σού έμενε να λες περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις. "( Διονύσιος Σολωμός, "Ύμνος εις την Ελευθερία " ). 

Παρακάτω όμως ο ίδιος ο Σταμάτης Γαλάνης δεν εγκαταλείπει τα όπλα και σαν γνήσιος Επαναστάτης παρακινεί, πρώτα από όλα τον εαυτό του : "Σβήσε τη φωτιά του παρελθόντος. Γίνε η θάλασσα του 

μέλλοντος! ". "Γίνε όργανο του Θεού ", απαλλάξου δηλαδή από το " ΕΓΩ " που σε φθείρει εσωτερικά αλλά και οικουμενικά άνθρωπε. "Αγάπησε, για να γλυτώσει από τα θηρία ο κόσμος σου ". 

Πιο πριν στη σελ.51 γράφει την σκέψη του, ως κατάθεση αλήθειας οικουμενικής: " Ω Θεέ μου, σκεφτόμουν, πόσο μοιάζουν οι λαοί όταν έχουν ειρήνη ".

Ευχαριστεί για όσα μαθαίνει, αναφαίνεται ο πόθος και η προσδοκία του για εξυγείανση της Κοινωνίας μας. Αντιτάσσεται μέσω της Τέχνης στην Παγκοσμιοποίηση και στον υπεράνθρωπο, όμως σκύβει φιλεύσπλαγχνα στο συνάνθρωπο και ειδικά στα παιδιά όλου του κόσμου όχι μόνο στα δικά του εγωιστικά, όπως η μάζα. Ζητάει  με την έμφυτη ευγένεια κι οξυδέρκεια που τον διακατέχει ένα εμβόλιο Αγάπης για να θεραπευτεί η ανθρωπότητα από τη μάστιγα του υλισμού και της φιλαυτίας ( σελ.270, " ΈΝΑ ΕΜΒΟΛΙΟ ΑΓΑΠΗΣ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ! " ). 

Σελ.294 " Η Λευκή Ρητορική "  " Ήταν υπέροχος ο κόσμος, περιστέρι μου..

"Η  μόνη ρητορική 

Η Λευκή ρητορική "

Σημείο Αναφοράς και Νόστος συνεπώς η Λευκή Ρητορική. .

Καθαρή, γεμάτη ανθρωποκεντρικές αξίες ρητορική της Αντίστασης σε κάθε τι σαθρό.

" Αντισταθείτε !..."

Δεν είναι απλά ένα βιβλίο ' είναι μια σφοδρή ερωτική στα πάντα για τα πάντα μορφή Επανάστασης, χωρίς νεκρούς μόνο αναστημένους πνευματικά Ανθρώπους που ανήκουν, όπως συνηθίζω να λέω για τους λίγους Εκλεκτούς, στο  Τάγμα των Ασυμβίβαστων Ρομαντικών της Νέας Τάξης Πνευμάτων.

Με ιδιαίτερη εκτίμηση,

Υ.Γ. : Χρόνια πολλά στους Ποιητές, στην Ποίηση  στη Λογοτεχνία και σε όλους τους καθημερινούς Ποιητές που αγωνίζονται για ένα καλύτερο Αύριο.

Είμαι ευτυχής που κατέχω αυτό το βιβλίο και χαίρω μιας αγνής, ανιδιοτελούς φιλίας πνευματικής με το συγγραφέα του.

Εύχομαι η αγάπη να είναι πάντα αμοιβαία σε σένα που οραματίζεσαι μέσα από το καθάριο βλέμμα της ψυχής σου. Να είστε πάντα μαζί και ευτυχισμένοι Ερωτευμένοι Σχιζοφρενείς.

Ιωάννα Γ. Χρυσάκη 

Λογοτέχνης 

International Advisor of the Gloryfuture Foundation

(A better future for our children )