"Η Συνάντηση " του Stephen Belber με τον Γ.Κιμούλη-θέατρο Coronet-κριτική της Ιωάννας Γ. Χρυσάκη

 Συνεχίζεται και φέτος στο θέατρο Coronet-Παγκράτι, με απόλυτη επιτυχία μία παράσταση που παρακολούθησα με ενδιαφέρον, από την πρώτη ως την τελευταία σκηνή. Ο Γιώργος Κιμούλης Άξιος για τον τίτλο Ηθοποιός με πηγαίο υποκριτικό ταλέντο, αμεσότητα, άνεση κι εκφραστικότητα μαζί με τους δύο νέους ηθοποιούς της φετινής σαιζόν ( Κατερίνα Θεοχάρη και Βασίλη Γιακουμάρο ) καυτηριάζει για μιαν ακόμη φορά την κοινωνική προκατάληψη, ιδίως των straight, έναντι στην ομοφυλοφιλία, την λεγόμενη ομοφοβία και την μοναχικότητα του Καλλιτέχνη, που οδηγεί ξαφνικά στην μη επιλεγμένη μοναξιά. Το έργο αναφέρεται στην ελευθεριότητα στις σχέσεις μεταξύ χορευτών, καλλιτεχνών, τότε στην δεκαετία του '80 πριν την εξάπλωση του θανατηφόρου ιού, ασθένειας του ΑΙDS, ίσως με μια πιο αντικειμενική ματιά απέναντι σε αυτήν την κοινωνική προκατάληψη, όμως η σεξουαλική λειτουργία ενός ανθρώπου είναι καθαρά προσωπική υπόθεση εξαρχής, το αρνητικό αποτέλεσμα στο κοινωνικό σύνολο ( θέμα υγείας,  διασπορά αφροδίσιων, Aids κα ) είναι άλλο θέμα.

Όλοι είμαστε άνθρωποι κι έχουμε τις ίδιες ανάγκες για ελευθερία, ισοτιμία, αγάπη, ίσα δικαιώματα στην ζωή αλλά δεν είμαστε ίδιοι. Πώς θα μπορούσαμε άλλωστε ; Η τρυφερή σκηνή στο Τέλος του έργου μεταξύ των δύο Αντίθετων Πόλων που συνθέτουν τον σύγχρονο αλλά και παλαιότερο κόσμο, με τις διαφορές και τις ομοιότητές τους, η σκηνή της αγκαλιάς του "ομοφυλόφυλου " παρολίγον πατέρα και του ετεροφυλόφυλου παρολίγον γιου του αποπνέει ένα μήνυμα ελπίδας κι ανθρωπιάς. Όλοι αναζητάμε την ταυτότητά μας, τις ρίζες μας, την σεξουαλική μας ταυτότητα από μικροί κι ως ενήλικες όλα αποκαθίστανται, όλα εκτός από την νοοτροπία των straight." Ένας straight ποτέ δεν μπορεί να αποδεχθεί πλήρως έναν ομοφυλόφυλο.". Ήταν μία από τις φράσεις κλειδί του πρωταγωνιστή της ιπόθεσης του εξαίρετου θεατρικού έργου " Η Συνάντηση ". Ερμηνείες εξαιρετικές, δυνατές. Γρήγορη πλοκή, σε μία θεατρική σκηνή συναντήθηκαν δύο παράλληλοι κόσμοι για να τραβήξουν και πάλι δρόμους χωριστούς. Άλλοι δύο κύκλοι ζωής, που για λίγο μόνο τέμνονται στο άπειρο του χρόνου του Σύμπαντος, μες την ολοκληρωμένη, μοναχικής φύσεως ατομικότητα τους.

Ιωάννα Γ. Χρυσάκη 

Λογοτέχνιδα-ραδιοφ.παραγωγός Svoice.gr