Η αρχόντισσα της Κεφαλλονιάς

Η Αρχόντισσα απ' την Κεφαλλονιά

Ξέρετε κάτι; αναρωτιέμαι πού πήγε η ανθρωπιά. Συνομίλησα για ούτε θυμάμαι δυο, τρεις ώρες πριν από λίγο με μια γιαγιά 90 ετών με μια ευφυΐα ανώτερη από 10 πτυχιούχους μαζί. Η νεανικότητα και η ροή του λόγου της συνάμα με την ευστροφία της με κατέπληξε ευχάριστα.

 - Καλησπέρα σας ενδιαφέρομαι για 1 διαμέρισμα που νοικιάζετε..τηλεφωνώ για λογαριασμό άλλων.

- Νοικιάστηκε κορίτσι μου γλυκό μού είπε..αλλά είσαι τόσο ευγενική που στάσου πριν κλείσεις θέλω να σου ανοίξω την καρδιά μου. Με λένε Ελένη είμαι χήρα απ το 1975 και πέρασα δύσκολη ζωή, ορφάνεψα από την πέμπτη δημοτικού πρώτα έχασα τον πατέρα μου κι ύστερα τη μητέρα μου, παιδί του πολέμου βλέπεις. Θα κλείσεις ; με ρώτησε με αγωνία..

- Όχι φυσικά Κα Ελένη μου ! μιλήστε μου γειτόνισσα είμαι. (Μου είχε ήδη πει ότι μένει κοντά στο σπίτι που νοίκιαζε στην περιοχή που μένω ). Θα χαρώ να σας ακούσω. Ξέρω από μοναξιά, σας καταλαβαίνω.

- Αχ παιδί μου κατάγομαι απ την Κεφαλλονιά από καλή οικογένεια του στρατηγού Γερολυμάτου και του Δεσπότη Σαραντάτου Ν.Ιωνίας, δυο αδέρφια ήταν. Απέκτησα 4 ακίνητα μετά από πολύ σκληρή δουλειά εργαζόμουν ως μοδίστρα στο σπίτι μου στο Ληξούρι, όπου και ζούσα παντρεμένη με τον προκομένο τον άντρα μου.

- Χα Κα Ελένη μου δεν πρόσφερε ο σύζυγος δηλαδή;

- Ούτε πρόσφερε αλλά και φορτώθηκα κι όλη του την οικογένεια μαζί. Όλους τους φρόντιζα με αυτά τα δυο χέρια που μου χάρισε ο Θεός. -Εντωμεταξύ λάτρευα ν ακούω την Κεφαλλονίτικη αυτή προφορά στην πρωτόγνωρα καθαρή, νεανική σχεδόν φωνή της που προδήλωνε όμως μια αρχοντική σεβάσμια αυστηρότητα-.

-Που λες κοριτσάκι μου -έσταζε μέλι - μού άφησε η προηγούμενη νοικάρα μου που χαριστικά την έβαλα μέσα με 175 ευρώ νοίκι στα 55 τμ όλα απλήρωτα, 200 ευρώ νερό, 1000 ευρώ κοινόχρηστα και το νοίκι μετά βίας το δινε γιατί ο δικός της έλεγε, μιας και δεν έχω παιδιά να τους άφηνα να μένουν έτσι. Με 400 ευρώ σύνταξη και τόση εφορία, εξώσεις που αναγκάστηκα να κάνω γιατί έμεναν χρόνια χωρίς να πληρώνουν, τι να κάνω πληρώνω συνέχεια. Συγγνώμη που στο λέω δεν έχω μάθει στη βρωμιά. Έχω ακράτεια πια λόγω των νεφρών μου και δεν μου φτάνουν για πάνες! Φτιάχνω, ράβω μόνη μου από ύφασμα κι ύστερα τα πλένω αφού πρώτα τα βάζω σε έναν κουβά με νερό και τα ξεπλένω. Στα λέω γιατί εγώ ποτέ μου δεν έζησα εις βάρος κανενός. Παντρεύτηκα και πάντα δούλευα, ξεχρέωσα την οικογένεια του αντρός μου. χωρίς να μου δώσουν τίποτα μετά τον θάνατό του  και έκρυβα τα χρήματα που μάζευα απ τη δουλειά μου. Έτσι κατάφερα να προκόψω. Ήρθα στην Αθήνα για να δουλέψω στην ΚΟΠΗ στα στρατιωτικά ρούχα για να έχω ένσημα για σύνταξη, έπεισα τον άντρα μου μετά τον μεγάλο σεισμό στην Κεφαλονιά να μ ακολουθήσει και με αποκάλεσαν " πουτάνα ". Τάχα ότι ήθελα να πάω στην Αθήνα για να έχω γκόμενο..! Γελούσα όταν μου το έλεγαν κι όταν με ρώτησαν πώς έκανα τα σπίτια τους απάντησα πάλι γελώντας : " στηνόμουν κάθε βράδυ στη Συγγρού ". Και όταν με ρώτησαν γιατί δεν ήθελα να μας φιλοξενήσουν στενοί συγγενείς μας στην Καλλιθέα να μην μας λείπει απ την αρχή τίποτα απάντησα : " δεν υπάρχει μεγαλύτερο αγαθό από την ανεξαρτησία ! ". Τότε παιδί μου μετά τον β παγκόσμιο πόλεμο έπαιρνες διώροφο για δυο καρβέλια ψωμί. Εργαζόμουν και πάντα έψαχνα πωλητήρια στην εφημερίδα. Αγωνίστηκα και τα κατάφερα. Δεν έκανα δικά μου παιδιά όμως προστάτευσα και συμβούλευσα τα κορίτσια μου απ τη σχολή Καραγιάννη, την Κωνστάνς μοδιστρικής που τελείωσα αργότερα και το πτυχίο μου αναγνωρίστηκε απ το κράτος. Έκανα και πολυδάπανα  μαθήματα δια αλληλογραφίας τότε γύρω στα 40 μου με φημισμένη σχολή στο Παρίσι της Γαλλίας, όμως δεν άντεχα να την τελειώσω ..πολλά τα ταχυδρομικά έξοδα γιατί έστελνα εκεί τα υφάσματα και ούτω καθεξής. Μα το πιο σημαντικό απ όλα δε στο είπα. Μου είπες ότι γράφεις κορίτσι μου ;

- Ναι ασχολούμαι.

- Ο παππούς μου ήταν ήταν ποιητής έγραφε και μ έβαζε από παιδάκι β δημοτικού να γράφω τα ποιήματά του και την αλληλογραφία του με τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδος, τον Ελευθέριο Βενιζέλο !

- Απίστευτο ! Τότε ήταν σπουδαίος!!! Είπα.

- Ναι μου απάντησε ήταν πρωτοτσέλιγκας ο αρχηγός. ο άρχοντας όλων τότε ! Ξακουστός στην Κεφαλλονιά. Δυστυχώς δεν κατάφερα όμως να διασώσω τίποτα απ τα γραπτά του γιατί τα είχα παραδώσει σε κάτι νεαρά ανίψια να πάνε να τα τυπώσουν και τα 'χασαν ! Πόσο με πόνεσε αυτό.

- Κρίμα Κα Ελένη μου. Πάντως σας μετέδωσε την παιδεία του.

- Ναι παιδί μου.

- Θα γράψω κάτι για σας λοιπόν.

- Αλήθεια; θα το κάνεις αυτό για μένα ; ! Η φωνή της από σταθερή ξάφνου έσπασε λίγο σαν από συγκίνηση..

- Με μεγάλη μου χαρά ! Της είπα χαμογελαστά.

- Ξέρεις έχω και συγγένεια με τον Γεράσιμο Ανδρεάτο τον τραγουδιστή, πολύ καλό παιδί. Θυμάμαι όταν ήταν μωρό πόσα παιχνίδια του κάναμε. Και της αδερφής μου η μια κόρη πήρε τον Θεοφιλάτο.

- Α είπα μάλιστα χαίρομαι γι αυτό ακουστά και τα δυο επίθετα.

Παρόλα όσα τράβηξα απ το σόι τ αντρός μου του προκομένου όμως ξέρεις κοπέλα μου τι μου έμεινε; 

- Τι Κα Ελένη μου, λυγερόκορμη σημαίνει τ' όνομά σας στ' αρχαία το ξέρατε;

- Αλήθεια ; όχι. Σαν την ωραία Ελένη του Μενελάου της Σπάρτης δηλαδή; είπε με τσαχπινιά κοπελίτσας.

- Ναι που γι αυτό την έκλεψε ο Πάρης ! συμπλήρωσα. Πείτε μου όμως τι σας έμεινε; συγγνώμη που σας διέκοψα πριν. Ήταν χειμαρρώδης η ομιλία της και συνάμα γοητευτικά αρχοντική. Μου ενέπνευσε αμέσως το σεβασμό. Ήταν η ίδια κυρία που είχα ρωτήσει πέρυσι όταν έψαχνα για σπίτι περνώντας κάτω απ το μπαλκόνι της αν ήξερε κάτι και με μιαν ευγένεια κόμισσας θαρρείς από άλλη εποχή φερμένης, μού είχε απαντήσει αρνητικά με την ίδια γλύκα, ζεστασιά που μου μιλούσε τώρα σαν να με ήξερε από παλιά. Με γοήτευσε αυτή η γυναίκα με το δυναμισμό που έπαιρνε τις αποφάσεις της, με τον επαναστατικά τολμηρό της λόγο όταν έβαζε στη θέση τους δικηγόρους, συγγενείς πονηρούς και στενόμυαλους, με το μεγαλείο που ανεχόταν τον άντρα της, ως και που του επέστρεψε κάτι χρήματα που για πρώτη φορά της είχε δώσει , τάχα για τα συμβολαιογραφικά για ν αγοράσει το πρώτο της διαμερισματάκι 26τμ ενώ ήδη εκείνη με την αξιωσύνη της τα είχε μαζέψει και με το παραπάνω. Δεν περίμενε τίποτα από κείνον. Το σόι της είχε ρίξει το βάρος να δουλεύει για όλους γιατί δεν έκανε παιδιά.

- Η αδερφή της πεθεράς μου 97 ετών πήγε, πριν κλείσει τα μάτια της πήρε τα χέρια μου και τα φιλούσε! Είπε ότι αυτά τα χρυσά χέρια ήταν άξια και ότι όλοι τους χρωστούσαν. Μου έδωσε την ευχή της να μην έρθω ποτέ σε ανάγκη και ν ανοίξουν χρυσές πόρτες για μένα! Αυτό κορίτσι μου ήταν η απολαβή μου. Κι ακολούθησε στο τέλος πια και η ευχή κι η αναγνώριση της κουνιάδας μου μετά από τόσα που τράβηξα και τότε ούτε μπορούσα και να μιλήσω..

- Σας καταλαβαίνω και χωρίς καμία ευκολία όπως εμείς οι σημερινές έχετε δίκιο. Μη στεναχωριέστε όμως που δεν κάνατε παιδιά, εσείς προσφέρατε, απ όσα μου είπατε πολύ περισσότερα απ όσα μια βιολογική μητέρα στα κορίτσια σας που είχατε ως μαθητευόμενες μοδίστρες. Οι συμβουλές και η αγάπη σας που επεστράφη ήταν πολύτιμα.

-Αχ παιδί μου σ ευχαριστώ. 

- Κι εγώ Κα Ελένη μου πάω να δω όμως μήπως θέλει κάτι και η μικρή μου είναι σχεδόν 13 ετών. Κάθεται ήσυχα στο δωμάτιό της.

- Αχ ! Είμαι εγκληματίας τότε!!!

Μου απάντησε με ευαισθησία.

- Όχι, την καθησύχασα μην ανησυχείτε.

- Τις προάλλες έτσι συνομίλησα με μια κοπέλα όπως εσύ και μου είπε κι εκείνη ότι θα περνούσε να μου πει μια καλημέρα και τι έκανε;

- Τι έκανε; δεν πιστεύω να δώσατε διεύθυνση, στοιχεία σας στην άγνωστη. Ούτε σε μένα έπρεπε να πείτε πού μένετε. Τόσα γίνονται..Κλέβουν ηλικιωμένους δεν ακούτε στις ειδήσεις; Ποτέ μη δίνετε στοιχεία γιαγιά Ελένη. Της είπα τρυφερά κι ανήσυχα.

- Αυτό έγινε παιδί μου προχθές. Ήρθαν με το αγόρι της. Μου είπε αφήστε θα κάνω εγώ τον καφέ και όταν μπήκα στο σαλόνι ήταν όλα άνω κάτω, ως και το καινούριο μου στρώμα αναποδογύρισαν να βρουν λεφτά. Η αστυνομία που ήρθε μου έδωσε το τηλέφωνο της τράπεζας ν ακυρώσω τις κάρτες μου. Αύριο πρέπει να πάω στην τράπεζα. Ταλαιπωρία. Σιγά σιγά θα πάω με το μπαστουνάκι μου. 

- Αχ κι η ώρα πήγε 00.30 γιαγιά Ελένη μου πρέπει να ξεκουραστείς !

- Απ τους πόνους στα χέρια μου παιδί μου το ένα σπασμένο κοιμάμαι ελάχιστα. Δεν μπορώ πια ούτε να ράψω ! (Εκεί λύγισα ). Έτσι ξενύχτισσα είμαι εγώ όμως ! μού είπε γελώντας καταλαβαίνοντας ότι στεναχωρήθηκα. Θα πάω εγώ μην ανησυχείς, όλα θα τα κάμω. Αλλά να θυμάσαι παιδί μου, όσο παλιοκοινωνία κι αν έχουμε γίνει ο χαρακτήρας τ' ανθρώπου δεν αλλάζει. Αχ ας ειν' καλά η θεία του αντρός μου που μ' ευχήθηκε. Να καληνυχτιστούμε τώρα ναι ; μου είπε γλυκά. Ο τόνος της μου έδειχνε ευγνωμοσύνη.

Υγεία παιδί μου να 'χουμε και κατανόηση.

- Υγεία, κατανόηση κι αγάπη γλυκιά μου γειτόνισσα Κα Ελένη. Ήταν μεγάλη η χαρά και τιμή μου που γνώρισα μιαν αγωνίστρια της ζωής, μιαν αληθινή αρχόντισσα ! 

- Κορίτσι μου ο άνθρωπος σ αυτή την ηλικία θέλει και το κοπλιμέντο του! Σ ευχαριστώ για το κοπλιμάν ! Θα μου τηλεφωνήσεις αν θες πάλι καμιά φορά να δεις τι κάνω ;

- Και το ρωτάτε; και βέβαια θα το κάνω

- Ναι παιδί μου κι οι γείτονές μου μ' αγαπούν όλοι ! Έχω κι έναν ψυχοεγγονό τον μεγάλωσα από μικρό παιδάκι εδώ στην πολυκατοικία μου, τον Κώστα. Όταν παντρεύτηκε στην αρχή η γυναίκα του ζήλευε που ερχόταν σε μένα, όμως εγώ η ανήμπορη γριά της τηλεφώνησα μια μέρα και της εξήγησα. Της έδωσα τη συμβουλή μου για να στεριώσει η οικογένειά τους. Τον έχω σαν παιδί μου. Μετά κατάλαβε και μου είπε : " γι άλλη σας πέρασα κι άλλη είστε, συγγνώμη ". Τώρα μ' αγαπά κι εκείνη και η μητέρα της και μου έστειλαν μ' ένα μεγάλο τάπερ φαγητό! Πόσο να φάω εγώ τρώω λίγο, προσέχω για να μην καταπέσω παιδί μου. Τρεις μέρες θα τρώω ! Μαγειρεύω όμως και μόνη μου και τ' αποθηκεύω σε ταπεράκια στην κατάψυξη για να έχω ! Μού τόνισε με αξιοπρέπεια.

( Αμέσως σκέφτηκα το πιάτο που συνήθως πετάω όταν μου περισσεύει φαγητό. Δεν θα χρειαστεί ποτέ ξανά να το πετάξω..)

- Είμαι σίγουρη γι αυτό ! Εγώ σας αγάπησα αμέσως από την 1η μας συνομιλία ! Σας ευχαριστώ καληνύχτα σας και καλή ξεκούραση !

- Καληνύχτα παιδί μου. Σ ευχαριστώ κι εγώ είπε χαρούμενα.

Υ.Γ. : Το ενοικιαστήριο της Κας Ελένης στη Χρυσή ευκαιρία ήταν το πιο χαμηλό σε λογική τιμή. Τα λοιπά εξωφρενικά ποσά φανερώνουν την απληστία και τη σκληροκαρδία του σύγχρονου ανθρώπου.

Ιωάννα Γ. Χρυσάκη

Αφιερωμένο στη γειτόνισσά μου με το πατρικό της όνομα κι όχι του αντρός της,

Κυρία Ελένη Γερολυμάτου απ την όμορφη Κεφαλλονιά

22/6/2020