Ερωτοφοβία
Μπορώ να σ ακούω για όλη μου τη ζωή κι ας με μαλώνεις..
Και στην άλλη ζωή και στον ύπνο και στον ξύπνιο μου..
Η ερωτοφοβία πώς αποβάλλεται ;
Η λιγοψυχία στη Μεγάλη Αγάπη;
Σιγά σιγά.. με σταθερά βήματα..
Με μεγάλες δόσεις αγάπης, επιμονής κι υπομονής από το άτομο που διαθέτει για δυο αποθέματα δυναμισμού κι ανθεκτικότητα στα πανικόβλητα όχι της αδύναμης πλευράς.
Ίσως φοβάται τη σύγκριση με άλλα πρόσωπα προϋπάρχοντα, ίσως ανασφάλεια γυναικείας φύσεως εξωτερικά πώς είμαι ;
Άντρες και γυναίκες υποπέφτουν στην παγίδα της ανασφάλειας..
Ο έρωτας αλύπητα χτυπάει βέλη κρατάει, γλυκά πονάει..
Να μας γράφετε τις απόψεις σας, με την ευφυή σας προσέγγιση ..
Μας διορθώνετε κι ας αρχικά θυμώνουμε..
Σιγά σιγά ενώ ξεμακραίναμε, συνήθεια παλιά απ την αγάπη..
Τώρα δειλά πισωγυρίζουμε..μπαίνουμε στο μαγικό της κόσμο ως ενεργοί θεατές-ακροατές των δυνατών χτύπων της καρδιάς..
Όταν νόημα βαρυσήμαντο παίρνουν οι λέξεις στα χέρια σου..
Όταν μεταμορφώνονται σε πολύτιμο κόσμημα στο λόγο σου..
Συνεπαρμένη, πάλι μαγεμένη μάταια προσπαθώ να ξεφύγω..
Τώρα ξέρω τι χρειάζεται η δειλία, ξέρω ότι δύο σαγηνευτικοί δειλοί μαζί δεν κάνουν..
Μία Θάλασσα δυνατή να παρασύρει το φόβο..να διώξει την ανασφάλεια..να υποτάξει το ανυπόταχτο του ατίθασου χαρακτήρα.
Μια δυνατότερη ψυχή κι ένας νους να με νικήσει..
Ένα δάκρυ κύλησε βαθύ σαν το σκοτάδι..φως καταπράσινο έλαμψε μες στην ψυχή...
Λύτρωση πότε θα βρει να μη φοβάται την αγάπη;
Υπομονή να εμπιστευτεί ξανά
τον ίδιο το Θεό μην της στερήσει το Δώρο αυτό..
Τον άγγελό της να μη χάσει...
Ο χειρότερος εχθρός μου ο εαυτός μου κι εσύ ο Άγγελός μου.
Βοήθησέ με γιατί ποια είμαι έχω ξεχάσει..
Με τα μάτια της ενσυναίσθησης βλέπουμε πιο καθαρά..
Με ανεβάζεις σε ύψη νόησης..
Η γοητεία σου καταλυτική,
η εγκεφαλική Ελευθερία που μου δίνεις χαρακτηριστική..
Δεν περίμενα ποτέ ανήμπορη να χαίρομαι τα δεσμά μου.
Δεν ξέρω αν θα καταφέρω πάλι να τα σπάσω..παραλίγο να σε χάσω ...
Είναι πρωτόγνωρη αυτή η ροπή μου στην αγάπη..Δοκιμή είναι η ζωή.
Άνθρωποι έρχονται ..
άνθρωποι, πρόσωπα περαστικά μια ανάμνηση παλιά θες ή θέλουν
να μείνουν ..
Δεν είναι στο χέρι μας λοιπόν..
Το Αμοιβαίο αξίζει και αυτό θα μείνει.
Λαβύρινθος η ευαίσθητη ψυχή,
το γενναίο Θησέα της θα βρει.. από καιρό έχει μπει
και στο τέρμα πεισματικά έχει βαλθεί να φτάσει..
Σκότωσε το Μινώταυρο που με τρομάζει..! ποτέ στ αλήθεια ποτέ δεν τόλμησε κανείς μαζί του να τα βάλει...
Φόβοι, Πρέπει, Αναστολές θυσία έχουν λάβει
ένα αλύγιστο κορμί αγνώριστο έχουν κάνει.
Καιρός αίθριος γι αλλαγή...
Φόβος= πόνος
Διαλεγω αγάπη..
Χρόνο για προσαρμογή και διαφυγή απ τη δειλία.
Θέλω χρόνο για μένα χωρίς υστεροβουλια.
Ιωάννα Γ. Χρυσάκη
Πνευματ.δικ.κατοχυρωμένα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου