Τυχαιο ή μοιραιο ; η ειδοποιος διαφορα της Ιωαννας Χρυσακη

 Τυχαίο ή μοιραίο ; η ειδοποιός διαφορά 

Δεν μ' αφορά ένας τυχαίος έρωτας μόνο ο μεγάλος, ο μοιραίος. Ο έρωτας της ψυχής είναι ο πιο ιερός, όποιος τον χρησιμοποιεί είναι χυδαίος. Είναι προβληματικός, καταδικασμένος στην ισόβια μοναξιά.  Νομοτέλεια, δικαιοσύνη λέγεται τόσο απλά.

Το πνεύμα, η ψυχή προηγούνται της σάρκας. Αν αγαπάς την ψυχή κάποιου ποτέ δεν τον αποκαλείς τυχαίο αλλά μοιραίο, δεν τον διαχειρίζεσαι, νιώθεις ευγνωμοσύνη που μπήκε στη ζωή σου και αδημονείς να ζήσεις παρακάτω.  Χωρίς επικριτικές συνεχόμενες υποδείξεις, με ενδιαφέρον αληθινό κι όχι κατά το πώς μας βολεύει.  Όλοι ένα βόλεμα ψάχνουν. Ευτυχώς, έχω μάθει να ξεβολεύομαι.

Ευτυχώς, πατάω γερά στα πόδια μου, με την ποίηση μόνο ίπταμαι. Η ποίηση είναι το άλλο μου Ολόκληρο, ίσως με έκανε για πάντα δική της.

Την καλημέρα μου στις ανυπότακτες ψυχές. Να σέβεστε εσάς, ν' αγαπάτε τον εαυτό σας, όπως είναι με τα λάθη σας κανείς δεν είναι τυχαίος..όλοι είμαστε μοναδικοί.

Οι άψογοι, οι " γάτοι " μακριά, γιατί η ευαισθησία είναι πράγματι η ισχυρότερη δύναμη, η ικανότητα να δίνουμε αγάπη έμπρακτα κι όχι στα λόγια φανερώνει το δυνατό  χαρακτήρα.

Ακόμα περιμένω να έρθει, ίσως ήρθε, ίσως δεν θα έρθει αυτός που θ' ακουμπήσω την ψυχή μου να ξεκουραστεί. Όμως έχω εμένα και δεν με έχω για τα φτηνά, τα ολίγα.

Τα θέλω όλα ή τίποτα. Παραμένοντας μόνη ή μόνος επιλέγοντας το δρόμο τον ανηφορικό κερδίζουμε μιαν ακόμα διαδρομή που οδηγεί στην Αυτοπραγμάτωση, στο θείο.  Αγγίζουμε το εσότερο ΕΓΩ μας, αποκτάμε αυτοσεβασμό ατο μέγιστο βαθμό αδιαφορώντας, ακόμα κι αν πληγωθούμε από τη δεινή κριτική όσων μας πλησιάζουν για το " καλό " μας. Το καλό, το βέλτιστο παίρνει σάρκα κι οστά μέσα από τον άνθρωπο, που θα μας ξεχωρίσει απ' το πλήθος, ακόμα κι αν μιλήσαμε απλά, αν μοιραστήκαμε τα εσώψυχά μας αυτό δεν είναι τυχαίο. Τυχαίοι είναι μόνο οι άνθρωποι που τους θεωρούμε αναλώσιμο είδος.  Τυχαίο..τίποτα στη ζωή, αν το καλοσκεφτούμε τίποτα δεν είναι τυχαίο και κανείς μας. Λάθος άνθρωποι σε λάθος χρονικές περιόδους μπορεί,  τυχαίοι ποτέ γιατί αυτόματα θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει το άτομο που αποκαλεί έτσι όποιον/-α έστω και για λίγο και για μια ώρα πέρασε απ' τη ζωή του, ως επιπόλαιο κσι νάρκισσο.

Ο άνθρωπος διψά γι' αγάπη  είναι στη φύση του το ζευγάρωμα. Όπως είναι στη φύση του κι η προδοσία.

" Μόνο οι γενναίοι αγαπούν να το θυμάσαι,  οι άλλοι απλώς ξεγελούν τ' όνειρο "

Αλέξανδρος Δουμάς

Όποιος αγαπά με την καρδιά του δίνεται, πέφτει και στη φωτιά με όλο του το είναι παύει το Εγώ γίνεται Εμείς. Αλλιώς συγκαταλέγεται σαν άλλο ένα τυχαίο περιστατικό στην εντατική της κενοδοξίας.

Της Ιωάννας Γ. Χρυσάκη 

30/11/2020