Ιέρεια στης προσμονής τα σκαλοπάτια της Ιωάννας Γ. Χρυσάκη

 Ιέρεια στης προσμονής τα σκαλοπάτια 

Kι όταν τ' αστέρια πέσουν για ύπνο εγώ θα σε θυμάμαι.

Καληνύχτα θα σου πω, γι' άλλη μια φορά ψιθυριστά.

Μ' αφήνεις να σ' αφήνω, όπως ο Ήλιος αποχαιρετά τη μέρα για να υποδεχτεί το Φεγγάρι.

Φεγγάρι μου πού είσαι;

Στερνή φορά μες τη νυχτιά σ' αντάμωσα..

Συνομίλησα με μια χίμαιρα, έπαιξα με την τρεμάμενη ανάσα σου.

Ρούφηξα τη γύρη απ' τα σωθικά σου..

Άνοιξα της ψυχής σου τα κλειδωμένα συρτάρια. 

Χώθηκα στη ζέστη της νοερής σου αγκαλιάς.

Έταξα φιλιά τρελά με πάθος καμωμένα.

Στα κόκκινα ντύθηκα, πέταξα τη συνήθεια και τρύπωσα στη σκέψη σου.

Ο έρωτας πλάνος, μα η αγάπη μου έχει έρθει από καιρό.

Δε με πιστεύει.

Για σένα είμαι εδώ ιέρεια στης θεάς προσμονής τα σκαλοπάτια.

Ιωάννα Γ. Χρυσάκη 

13/12/2020