Μοιραία αγάπη

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ "ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΗ ΣΑΠΦΩ ", ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΧΝΟΣ

"Μοιραία Αγάπη "

Στερνή φορά που σ΄είδα μοιραία μου αγάπη κι έρωτα που σιγοκαίς βαθιά στα έγκατά μου.

Οι πόθοι χορεύουν μέσα στο μυαλό μου κι η πεθυμιά σαν Χάρυβδη μεμιάς να με ρουφάει, 

σ΄ένα σκοτάδι ζοφερό σε μια σπηλιά με πάει, με αφήνει εκεί ανήμπορη και σπεύδει να με φάει.

Ψηλή και λυγερόκορμη, σαν άλλη της Τροίας Ελένη, της αμαρτίας ο ανθός ήσουν εσύ σιμά μου, στο πλάι μου γαρύφαλο και μόσχος και ζωή μου.

Λείπεις κι η απουσία σου κελί σαν καταδίκη, το πάθος το αλύτρωτο σαν μένει να με λιώνει.

Δαγκώνει, φιλάει τρυφερά η θύμηση απ΄ το λαιμό ως κάτω, ΄κεί που κι ο παράδεισος κλειδιά θα παραδώσει.

Εκεί θα ΄ναι η Κόλαση, φωτιά να την εκάψει, των εραστών θ΄ ακούγονται μονάχα οι ανάσες, ενώ στα δάση τριγυρνά εκείνη να γυρεύει.

Κι όταν βρεθούν ξανά μαζί, αιώνια πέφτουν στη φωτιά με δυο κορμιά σε ένα, χωρίς να σκέφτονται ποτέ ξανά κανένα.

Ιωάννα Γ. Χρυσάκη

Copyright 2021